Sen diğer bir şehirde,ben ise diğeri. Yanımda değilsin diğer kızlara karşı ilgisiz bir biçimdeyim, davranışlarımdan sorumlu değilim, dertli bir gecede bardan çıkmış sarhoş gibiyim;ne dediğini bilmeyen gerçekleri ister istemez açığa çıkarır şekilde.
Sahtede olsa bir gülücüğün uğruna tüm malımı verirdim. Azıcık, azıcık sadece biraz umrundaymışın gibi göster be yâr. Gözlerinin mavi denizinde boğuldum; yüzme bilirdim, bilirdim böyle gözler üzerimdeyken bir şekilde başımın çaresine bakmayı. Lâkin senin gözlerin... "Telâşlı bir şekilde annesini arayan bir çocuk" gibi ne yapabileceğimi bilmiyordum veya biliyordum aklıma gelmiyordu yapmam gerekeni.
Saçlarının güneş sarısında gözlerim kamaşırdı. Kör gibi olurdum, yüzüne bakmak bana haram gibi geliyordu. Ey! Yâr senden vazgeçebileceğim bir şey söyle söv beni! Döv beni. Arkamdan konuş! Nedir bu vazgeçebilmenin yolu. Bende isterim vazgeçmek, kolay değil sevgili. Vazgeçtim diyebilirsin, çevrene inandırabilirsin fakat kendine olmuyor.
-Kasım'ın kalemlerinden.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder